“จงกล่าวเถิด(มุฮัมมัด) “ผู้อภิบาลของเราจะทรงรวบรวมพวกเราทั้งหมด แล้วพระองค์จะทรงตัดสินระหว่างพวกเราด้วยความจริงและพระองค์คือผู้ทรงตัดสิน ผู้ทรงรอบรู้”” (ซะบะอฺ :26)

        “แน่นอนพวกเราก็ได้อุปโลกน์ความเท็จให้แก่อัลลอฮ์ หากพวกเรากลับไปในลัทธิของพวกท่านหลังจากที่อัลลอฮ์ได้ทรงช่วยพวกเราให้พ้นจากลัทธินั้นมาแล้ว และไม่บังควรแก่พวกเราที่จะกลับไปในลัทธินั้นอีก นอกจากอัลลอฮ์ผู้เป็นพระอภิบาลของพวกเราจะทรงประสงค์เท่านั้น พระผู้อภิบาลของพวกเรานั้นทรงมีความรู้กว้างขวางทั่วทุกสิ่ง แด่อัลลอฮ์เท่านั้นที่พวกเราได้มอบหมาย โอ้พระผู้อภิบาลของเราโปรดชี้ขาดระหว่างพวกเราและประชาชาติของเราด้วยความจริงเถิด และพระองค์นั้นคือผู้ที่ดีเยี่ยมในหมู่ผู้ชี้ขาดทั้งหลาย” (อัล-อะอฺรอฟ :89)

        “สิ่งใดที่อัลลอฮ์ทรงเปิดให้แก่มนุษย์ซึ่งความเมตตา ก็ไม่มีผู้ยับยั้งมันได้ และสิ่งใดที่พระองค์ทรงยับยั้งไว้ ก็ไม่มีผู้ใดให้มันได้หลังจาก (การยับยั้ง) ของพระองค์และพระองค์เป็นผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงปรีชาญาณ” (ฟาฏิร :2)

        “และหากว่าชาวเมืองนั้นได้ศรัทธากันและมีความยำเกรงแล้วไซร้ แน่นอนเราก็เปิดให้แก่พวกเขาแล้ว ซึ่งบรรดาความเพิ่มพูนจากฟากฟ้า และแผ่นดิน แต่ทว่าพวกเขาปฏิเสธ ดังนั้นเราจึงได้ลงโทษพวกเขา เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเขาขวนขวายไว้” (อัล-อะอฺรอฟ :96)